شعر های باران خورده

تشخیص هموروئید داخلی سخت‌تر از هموروئید خارجی است زیرا در داخل راست روده پنهان می‌شوند مگر اینکه پرولاپس رخ دهد. در هر حال راه‌هایی وجود دارد که می‌توانید بواسیر داخلی را تشخیص دهید خوشبختانه گزینه‌های موثری برای درمان هموروئید داخلی وجود دارد. در این مطلب با روش درمان بواسیر داخلی آشنا می‌شوید.

هموروئید داخلی چیست؟

هموروئید ساختارهای عروقی در راست روده شما است، به ویژه در قسمت نهایی روده بزرگ (رکتوم) که بدن شما برای ذخیره و دفع مدفوع از آن استفاده می‌کند. این سیاهرگ‌ها توسط ماهیچه‌ها و بافت دیواره مقعد محافظت می‌شوند. همه افراد به طور طبیعی این عروق را در نواحی مقعد و رکتوم خود دارند، اما فقط زمانی دچار مشکل می‌شوند که این رگ‌ها به دلیل فشار زیاد دچار تورم و پارگی شوند.

وقتی درباره هموروئید صحبت می‌کنیم، معمولا به بواسیرهایی اشاره می‌کنیم که ملتهب شده‌اند. حدود نیمی از بزرگسالان بالای ۵۰ سال این بیماری را تجربه می‌کنند.

بواسیر داخلی در نزدیکی انتهای راست روده تشکیل می‌شود، اما شما احتمالا هیچ چیز غیر عادی را نمی‌بینید یا احساس نمی‌کنید. حتی زمانی که هموروئید متورم می‌شود، زیرا آن‌ها هنوز در داخل بدن قرار دارند.

شما فقط در صورت پرولاپس، بواسیر داخلی را می‌بینید یا احساس می‌کنید. هموروئید پرولاپس یا بیرون زده با توجه به شدت بیرون زدگی، به چهار درجه مختلف تقسیم بندی می‌شود:

اولین درجه : در شروع بیماری هموروئید خفیف است و عروق داخلی رکتوم فقط متورم می‌شوند، اما تورم به اندازه‌ای نیست که رگ‌ها از مقعد بیرون بزنند.

دومین درجه: در این درجه عروق هموروئیدی با ایجاد فشار و در زمان دفع از مقعد بیرون می‌زنند اما بعد از اجابت مزاج بصورت خود به خود به داخل برمی‌گردند.

سومین درجه: اگر بعد از مدفوع رگ‌های بواسیری از مقعد بیرون بزنند و برای بازگشت به سرجای خود نیاز به نیروی خارجی داشته باشند، هموروئید شما درجه سه است.

چهارمین درجه: اگر رگ‌های بواسیری دچار پرولاپس شوند و به‌طور کامل از مقعد بیرون بزنند، شما به هموروئید داخلی درجه چهار دچار شده‌اید.

بواسیر داخلی معمولا باعث درد نمی‌شود، زیرا در ناحیه ای بدون پایانه عصبی قرار دارد. اگر درد را تجربه می‌کنید، ممکن است از یک بیماری متفاوت باشد، مانند هموروئید خارجی، شقاق مقعد یا اسپاسم.

علل هموروئید داخلی

در برخی موارد، هموروئید می‌تواند یک وضعیت اجتناب ناپذیر مرتبط با افزایش سن باشد. هر زمان که فشار بیشتری روی راست روده وارد شود، هموروئید ممکن است ایجاد شود. منابع رایج این سویه عبارتند از:

• یبوست و اسهال
• رژیم غذایی ناسالم
• بارداری و زایمان
• چاقی
• نشستن طولانی مدت

علائم هموروئید داخلی

علائم هموروئید داخلی بسته به شدت آن متفاوت است. حتی با بدتر شدن این عارضه، به دلیل فقدان پایانه‌های عصبی در ناحیه تحتانی رکتوم، احتمالا درد را تجربه نمی‌کنید. درد همراه با بواسیر معمولا توسط یک بیماری مرتبط مانند شقاق مقعد یا بواسیر خارجی ایجاد می‌شود.

راه‌های درمان بواسیر یا هموروئید داخلی

برای درمان بواسیر داخلی قبل از هر چیزی باید به شرایط جسمی بیمار و علائم او توجه داشت. اگر بیمار علائم خفیفی را تجربه کند، خونریزی کم باشد و با درد و خارش روبرو نشود می‌توان این عارضه را با تغییراتی در رژیم غذایی و سبک زندگی تا حد زیادی بهبود بخشید، البته نه بطور دائم و قطعی.

تنها راه درمان قطعی بواسیر داخلی، جراحی و لیزر است و استفاده از روش‌های درمان خانگی و دارویی بطور موقت علائم بیمار را کاهش می‌دهد.

بیماری کیست مویی یا سینوس مویی(Pilonidal disease)، یکی از رایج ترین بیماریهای حال حاضر است. این بیماری اغلب در مردان 20 تا 30 ساله مشاهده می‌شود و تقریبا در مردان 2 برابر شایع تر از زنان است. درمان‌های اولیه شامل نشستن در آب گرم، کمپرس گرم و آنتی بیوتیک است. با این حال، تنها را درمان این بیماری روشهای جراحی است. در ادامه به بررسی بیشتر این بیماری  و انواع روش‌های جراحی آن می‌پردازیم:‌

تنها راهکار برای درمان قطعی این عارضه، تخلیه سینوس با روش‌های جراحی مثل لیزر و عمل باز و بسته است. انتخاب روش مناسب باید با درنظرگرفتن معایب و مزایای درمان، اندازه و میزان پیچیدگی کیست مویی انجام شود.

امروزه به دلیل خطر عود مجدد و عفونت، به ندرت از روش سنتی عمل جراحی کیست مویی برای درمان آن استفاده می‌شود، زیرا روش سرپایی لیزر با مزایای مختلفی جایگزین آن شده است. برای مشاهده مطلب کامل عمل سرپایی کیست مویی (سینوس پیلونیدال) یا جراحی باز و بسته می‌توانید به صفحه مربوطه مراجعه کنید.

کیست مویی چیست؟

کیست مویی ، حفره یا سوراخی است که زیر پوست اطراف کمر ایجاد میشود. حفره می‌تواند عمیق و یا سطحی باشد و یا با مو، عفونت و یا مواد زائد پر شود. این بیماری معمولاً در نزدیکی استخوان دنبالچه و کمی‌پایین از کمر تشکیل می‌شود. در گذشته تصور بر این بود که کیست مویی بیماری مادرزادی است اما در حال حاضر می‌دانند که این تصور کاملا اشتباه بوده است. این عارضه در اثر برگشت یا رشد مو در خلاف جهت طبیعی خود ایجاد می‌شود.

جراحی کیست مویی

برای جراحی این بیماری روشهای مختلفی وجود دارد. که در ادامه به بررسی چگونگی آنها و عوارض و مزایا هریک می‌پردازیم:

لیزر کیست مویی

در حال حاضر بهترین روش جراحی و درمان کیست مویی با لیزر است. در واقع لیزر یک روش جراحی است که به جای تیغ جراحی از نیرو و قدرت نور لیزر برای برش و تخلیه کیست مویی استفاده می‌کنند.

لیزر تحت بی حسی موضعی انجام می‌شود به این ترتیب با استفاده از نور لیزر توده کیست برش داده شده و تخلیه می‌شود. لیزر حین برش نه تنها از از آسیب به بافت‌های اطراف جلوگیری میکند، بلکه مانع خونریزی و درد خواهد شد.

مزایای لیزر عبارتند از:

• درمان سرپایی بدون نیاز به بیهوشی
• بدون درد و خونریزی
• پیشگیری از عوارضی مثل عفونت
• پیشگیری از اسکار جای زخم جراحی
• صرفه جویی در زمان و هزینه‌ها

برش و تخلیه

در صورتی که عفونت جزئی باشد و یا برای اولین بار جراحی کیست مویی انجام شود، ممکن است پزشک برش و درناژ توصیه کند. این روش فقط در ۵۰ درصد از موارد موفقیت آمیز است، یعنی بیمار بعد از طی مدتی کوتاه مجدداً مجبور به انجام جراحی خواهد بود. در این روش پزشک کیست را برش داده و تخلیه می‌کند.

یکی از مهمترین معایب این روش احتمال عفونت شدید است که به دنبال آن ممکن است بیمار علائمی‌مانند قرمزی، ترشحات عفونی و تب یا لرز را تجربه کند. این روش را می‌توان در مطب پزشک همراه بی حسی موضعی انجام داد.

جراحی کیست مویی به روش سنتی

در این روش که به ندرت توصیه می‌شود، باید به بیمارستان مراجعه کنید، تا جراحی تحت بیهوشی کامل انجام شود. در این روش پزشک کل کیست بافت‌های اطراف آن را تخلیه کرده و بر می‌دارد.

در صورتی که عفونت شدید باشد و یا  بیمار قبلاً عمل برش و درناژ را انجام داده باشد، گزینه بعدی جراحی سنتی است.

برداشتن کیست پیلونیدال با جراحی باعث ایجاد اسکار (جای زخم  جراحی) می‌شود. از دیگر عوارض این جراحی می‌توانیم به این موارد اشاره کنیم؛

• عفونت شدید
• احتمال عود مجدد بیماری
• نیاز به بستری در بیمارستان
• دریافت داروی بیهوشی
• کبودی
• صرف زمان و هزینه بیشتر

در ضمن برای برداشتن کیست مویی به روش سنتی دو روش جراحی باز و بسته وجود دارد. در روش اول بعد از تخلیه کیست مویی را بدون بخیه رها می‌کنند تا از داخل به سمت خارج ترمیم شود، در روش دوم بعد از تخلیه زخم را بخیه می‌زنند.

اگر زخم باز رها شود، احتمال عفونت آن بیشتر است و اگر اگر بخیه زده شود احتمال عود مجدد بیماری بیشتر خواهد بود.

در جراحی سنتی زخم  را پانسمان می‌کنند، مهم است که این پانسمان مرتباً حداقل یک بار در روز توسط یک شخص متخصص مثل پرستار جایگزین شود.

مدت زمان بهبودی پس از جراحی سنتی بسته به اندازه زخم بین ۱ تا ۳ ماه متغیر است. در این روش اکثر بیماران باید حداقل یک ماه را در منزل استراحت کرده و بعد از این مدت کارهای روزمره را از سر بگیرد. همچنین ممکن است در روند بهبودی کمی‌درد یا حساسیت داشته باشید که این موارد طبیعی است و رفع خواهد شد.

روش‌های جراحی کیست مویی چیست؟ | تاپ برگ

خارش مقعد ممکن است چیزی نباشد که شما راحت در مورد آن صحبت کنید، اگرچه بسیاری از مردم گاهی اوقات آن را تجربه می‌کنند. بیشتر اوقات می‌توانید ساکت بمانید و مشکل را در خانه درمان کنید. اما اگر خارش ادامه دارد و باعث ناراحتی قابل توجهی برای شما می‌شود، دریغ نکنید که از پزشک خود کمک بخواهید، به خصوص اگر شما درد و خونریزی دارید.

خارش مقعد چیست؟
خارش مقعد (anal itching) عارضه‌ای است که برای زنان، مردان و حتی کودکان هم اتفاق می‌افتد و می‌تواند بصورت مداوم یا لحظه‌ای باشد. این عارضه اکثراً در بزرگسالان بین سنین 40 تا 60 سالگی (1 الی 5 درصد از عموم مردم) رخ می‌دهد. خارش مقعد در مردان بیشتر است و نسبت آن در مقایسه با زنان 4 به 1 است. دلایل گوناگونی برای ایجاد این عارضه وجود دارد و به همین خاطر تشخیص دقیق برای تجویز درمان مناسب اهمیت بسیار بالایی دارد. برای آشنایی بیشتر با علت خارش مقعد و روش‌های درمان آن در ادامه با ما همراه باشید:
چه چیزی باعث خارش مقعد می شود؟
خارش مقعد که به عنوان خارش آنی نیز شناخته می‌شود، یک بیماری نیست، بلکه یک علامت مربوط به پوست یا مشکلات پزشکی داخلی است. رطوبت، فشار و نشستن می‌تواند شدت خارش را افزایش دهد.
درمان شامل کاهش التهاب و اجازه دادن به پوست برای التیام است. پزشکان توصیه می‌کنند از مالش، خراشیدن و پاک‌سازی وسواس‌آمیز خودداری کنید، زیرا می‌تواند بر بهبودی تأثیر بگذارد. برخی از مهم‌ترین دلایل خارش مقعد به شرح زیر است:

بهداشت
مهم است که مقعد خود را پس از مدفوع کاملاً پاک کنید. زمانی که مدفوع در چین‌های مقعد باقی می‌ماند ناحیه پری مقعد ممکن است خارش داشته باشد.
پوست ناحیه پری مقعد شما حساس است. صابون ها، پودرها، لوسیون ها، کرم ها و پمادهای معطر می توانند باعث واکنش آلرژیک شوند. 

واکنش آلرژیک
دفعات مدفوع و شکل آن نیز ممکن است در خارش مقعد نقش داشته باشد. اگر سه بار یا کمتر در هفته مدفوع کنید (یبوست) یا اگر اسهال داشته باشید، احتمال خارش مقعد بیشتر است. آنچه می‌خورید و می‌نوشید نیز ممکن است باعث خارش مقعد شود، از جمله:
•    محصولات لبنی.
•    نوشیدنی های گازدار.
•    نوشیدنی های کافئین دار (قهوه، چای و نوشابه).
•    غذاهای اسیدی یا تند (گوجه فرنگی، مرکبات، فلفل تند و سیر خام).

هموروئید
هموروئید وریدهای متورم و بزرگ شده ای هستند که در داخل و خارج مقعد و راست روده شما ایجاد می شوند. هموروئیدهای بزرگ خارج از مقعد (بواسیر خارجی) می توانند پاک کردن مدفوع را پس از استفاده از حمام دشوار کنند. بواسیر داخل راست روده (بواسیر داخلی) ممکن است باعث خونریزی یا نشتی مقعد (کثیفی مدفوع یا بی اختیاری) شود که می تواند پوست شما را تحریک کند.

عفونت های قارچی
یک بدن قارچی (مخمر) به نام کاندیدا باعث عفونت های مخمری می شود. مخمر نوعی قارچ است و کاندیدا نوع خاصی از مخمر است. عفونت های مخمری ممکن است در واژن یا مقعد شما شروع شود. آنها همچنین ممکن است باعث تغییر رنگ، تورم یا بریدگی های کوچک یا ترک در پوست شما در ناحیه شوند.

شقاق مقعد
شقاق مقعدی نوعی پارگی در پوشش دیواره و مجرای مقعد است. ایجاد فشار زیاد در این ناحیه علت اصلی شقاق مقعدی است. تروما ممکن است شامل یبوست، زور زدن هنگام مدفوع، دوره‌های طولانی اسهال، رابطه جنسی مقعدی یا کشش مقعد باشد.

HPV و زگیل
ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) یک ویروس بسیار رایج است که می‌تواند بر اندام تناسلی و همچنین رکتوم و مقعد تأثیر بگذارد. HPV باعث ایجاد زگیل تناسلی می‌شود.
زگیل تناسلی نوعی بیماری مقاربتی (STD) است. این بیماری باعث ایجاد برجستگی‌ها یا زگیل‌های کوچک در داخل و اطراف ناحیه تناسلی و ناحیه پری مقعد می‌شود. زگیل تناسلی همچنین ممکن است باعث خونریزی خفیف، ناراحتی و احساس سوزش شود.

بیماری‌های پوستی
بیماری‌های پوستی هم می‌توانند باعث ایجاد خارش در ناحیه مقعد شوند. این بیماری‌ها شامل پسوریازیس، درماتیت سبورئیک، درماتیت آتوپیک، درماتیت تماسی، پلانوس لیچن، سیمپلکی لیچن و اسکلروز لیچن هستند.

تحریک کننده‌ها
عادات شخصی، مانند آنچه می خوریم و می پوشیم، نحوه تمیز کردن خود و محصولاتی که استفاده می کنیم، می توانند پوست اطراف مقعد را تحریک کنند. شستشوی زیاد، قرار گرفتن طولانی مدت در معرض رطوبت ناشی از مدفوع شل و تعریق می‌تواند این وضعیت را تشدید کند. لباس شما همچنین می‌تواند بر روی پوست ناحیه تاثیر بگذارد. لباس‌های زیر یا شلوار تنگ می‌توانند گرما و رطوبت (عرق) را در اطراف مقعد حبس کنند و خارش را بدتر کنند.
برخی از غذاها نیز می‌توانند هنگام دفع مدفوع باعث تحریک شوند، از جمله غذاهای تند.

خارش مقعد چگونه تشخیص داده می شود؟
معمولا پزشک یک معاینه فیزیکی برای شناسایی علل احتمالی خارش مقعد، مانند شرایط پوستی یا سایر بیماری‌ها انجام می‌دهد. آنها ناحیه مقعد شما را به صورت بصری بررسی می‌کنند و هرگونه تغییر در رنگ و بافت پوست، بثورات یا ضایعات را یادداشت می‌کنند. ارائه دهنده مراقبت‌های بهداشتی شما ممکن است از شما سوالاتی بپرسد، از جمله:
•    آیا شما از دارویی استفاده می‌کنید؟
•    چند وقت یکبار مدفوع می‌کنید؟
•    قوام مدفوع شما چقدر است؟
•    چه نوع غذاهایی می‌خورید؟
•    چه نوع نوشیدنی هایی می‌نوشید؟
•    برای حمام از چه صابونی استفاده می‌کنید؟
•    از چه نوع دستمال توالتی استفاده می‌کنید؟
•    آیا معمولاً لباس زیر یا شلوار تنگ می‌پوشید؟
•    آیا آلرژی غذایی دارید؟